Het manifest ‘Het feest van de toekomst’ van de Vereniging van Evenementenmakers (VVEM) roept volgens 21 bewonersinitiatieven in Amsterdam een vertekend beeld op.
In het manifest worden festivals opgehemeld als bron van welzijn, geluk en zelfs hogere levensverwachting. De gezamenlijke bewonersinitiatieven stellen: “Het manifest overschreeuwt met zijn oppervlakkige reclametaal de realiteit van onze woonomgeving.” Voor omwonenden rond de festivalterreinen is de realiteit verstoorde rust, ergernis en platgetrapte parken.
Sector vraagt om meer privileges
De sector vraagt via het manifest om meer privileges, zoals:
- ruimte voor festivals in omgevingsplannen, waardoor ook de impact van evenementen als blijvend wordt ingepast,
- soepelere geluidsnormen en uitzonderingen op milieuregels,
- een economische lobby, gebaseerd op de jaarlijks verdiende miljarden, die als drukmiddel functioneert.
Twee werelden botsen
Hoewel het manifest zegt te gaan over alle evenementen – van buurtfeest tot congres – blijkt uit de inhoud dat vooral de festivalindustrie op deze schaal vaste plekken, meer geluid en uitzonderingen opeist. Juist daarom verdient het bewonersperspectief om gehoord te worden. Voor de festivalbranche is het gewoon een feestje, voor bewoners gaat het om aantasting van hun woonomgeving.
Reactie bewonersinitiatieven
“Hun beleving is onze overlast,” aldus de gezamenlijke bewonersinitiatieven.
Manifest: “Onze economie transformeert en er wordt steeds meer waarde gehecht aan ervaring en beleving. In die wereld zijn festivals en evenementen van onschatbare waarde.”
Reactie bewoners: Dit (‘hype, gevoel, beleving’) is zeker de commerciële motor van het postkapitalisme, maar moet niet met echte waarde worden verward.
Manifest: “Het mes snijdt hier aan twee kanten: want door de lokale initiatieven toe te staan, blijft het terrein benut en onderhouden.”
Reactie bewoners: De werkelijkheid is dat na afloop parken vaak geruïneerd en veel natuur levenloos achterblijven.
Manifest: “Een vergunningenstelsel dat ruimte laat voor evenementen tot een bepaalde omvang, met andere eisen voor geluidsnormen of mobiliteit, houdt vernieuwing en culturele diversiteit mogelijk.”
Reactie bewoners: Hier wordt natuurlijk hogere geluidsnormen, grotere omvang, meer mobiliteit bedoeld. Bewoners hebben nu al last van onduldbare hinder.